Independence weekend

Heerlijk…weekend...en dan ook nog eens een weekend met 4 volle dagen vrij…het kan niet beter! Maar ook een speciaal weekend…Independence weekend…op 6 maart was het namelijk 58 jaar geleden dat Ghana onafhankelijk is verklaard! En dat wordt gevierd met onder andere een “Independence parade” dit is een grote militaire mars die op een groot evenementen terrein in onder andere Tamale wordt gehouden, naast vele militaire eenheden marcheren ook verschillende scholen mee…en wie van de scholen het mooiste kan marcheren, wint een prijs!

Donderdag avond bespraken Sadiq en Ik dat we erg vroeg zouden moeten vertrekken i.v.m. de drukte…6 uur ‘s ochtends zouden we beide klaar staan om te vertrekken…maar uiteraard zou Ghana…Ghana niet zijn als ik Nederlands om 6 uur gewassen en gestreken klaar zat en Sadiq om 6:10u eens op stond en zich eens klaar ging maken…maar het is uiteraard niet alleen Sadiq…terwijl het programma van de mars om 7u zou beginnen…waren ze het evenement om 7.45u nog steeds aan het voorbereiden…

Het was erg warm die dag…zelfs voor de locals…en als je hen ziet zweten…dan is het echt warm...haha…maar dan zie je maar weer dat Ghana gastvrij is…en alles doet om haar gasten tevreden te stellen…het was namelijk een groot open terrein waar alleen VIP’s zoals schoolhoofden en andere belangrijke personen op de eerste rang…in de buurt van de regiopresident…en uit de zon onder een soort grote partytent mochten zitten inclusief programmaboekje en alles…nou…de eerste organisator die ons zag regelde een plekje voor Sadiq en mij onder een partytent…zo kan de host family toch soms ook gebruik maken van de voordelen die je als blanke krijgt! Maar ik kan zeggen…gelukkig zat ik uit de zon…want ik heb toch wat mensen naar de EHBO zien vervoerd worden…scholieren die lang tijdens de parade in positie moesten blijven staan…en dan hoor je uiteraard weer iemand van die heerlijke bemoeiende Ghanese bevolking…dan hadden ze maar moeten ontbijten… haha erg grappig dat waar je ook bent iedereen wel zijn mening en oordeel klaar heeft…en dat ook zeker niet voor zich houdt!

Op dit soort drukke evenementen is het erg fijn om een Ghanees iemand bij je te hebben…puur om je uit de drukke menigte te houden en verdrukking te voorkomen…ze weten overal “de plekjes” en ga zo maar door…

Als bedankje dat Sadiq mij mee naar dit evenement heeft genomen had ik 2 grote Mango’s gekocht om te delen met de hele familie…nou kijk maar bij de foto’s wat voor een mega formaten fruit ze hier hebben…ook nog eens heerlijk fruit!

Een paar dagen geleden kreeg ik al eens een zakje met poeder genaamd Gari gemengd met suiker wat ze hier eten als snackje tussendoor…maar dit is het poeder wat ze gebruiken als lunchgerecht…omdat ik erg benieuwd was hebben ze dit voor me klaargemaakt…met uien…tomaat…zout…suiker…en uiteraard peper! En aangekleed met een vleesje! Erg lekker!

Om Sadiq persoonlijk te bedanken voor de leuke dag…en de dag feestelijk af te sluiten heb ik Sadiq en een vriend van hem uitgenodigd om ‘s avonds mee te gaan clubben! Dit keer naar het restaurant/bar waar we normaal gaan lunchen…hier is op de bovenste verdieping een groot dakterras waar je ‘s avonds gezellig kan zitten en later op de avond kan dansen! Na een lange dance battle en een geweldige avond…voor Nederlandse begrippen op tijd naar huis…maar Ghanees stout te zijn geweest…waren we om half 2 thuis! Whahaha

De volgende ochtend nog wat verloskundige consulten bijgewoond en geassisteerd…’s avonds de afgelopen nacht nog eens over gedaan met de dames erbij! Weer een gezellige avond gehad…Sadiq kon helaas niet mee maar ik ben netjes…veilig en wel door een van de broers van de dames thuis afgezet!

Zondag ochtend heb ik dan eindelijk mogen helpen bij mijn eigen was…tjah ze vinden gewoon dat dit geen mannen taak is haha…na afloop nog even gezellig met de kleintjes gespeeld en gevoetbald…’s avonds was het weer eens light out…de kinderen vonden dit een ideale gelegenheid om verstoppertje te spelen…ik gezellig mee doen…ik zag niks door de licht uitval…en helaas ook een uit stekende golfplaat te laat…haha en ben nu dan ook een golfafdruk op mijn hoofd rijker…gelukkig weet ik ‘toevallig’ enigszins zelf wondjes te verzorgen…anders had mijn familie geloof ik in alle paniek een ambulance gebeld…en het geruststellen lukte helaas ook niet zo…want door het warme weer is het bloed wat dunner en kwam onder mijn hand vandaan…en dan ziet het er net allemaal even wat erger uit dan dat het daadwerkelijk is…

De volgende ochtend had ik wegens infectie gevaar besloten om niet te gaan werken maar wilde Mother toch graag dat ik even een Tetanus injectie ging halen…en waarom dan niet met wat lol en plezier bij je (oud)collega’s op de spoedeisende hulp! ;-)
Achterop de motor bij mijn oudere broer...eenmaal aangekomen kwamen we er achter dat we al de hele tijd met een lekke achterband hadden gereden…even langs de motor reparateur…en hoe dat in Ghana gaat…zeggen waar je motor staat…type nummer…kleur omschrijven…zeggen dat je even weg bent…we hadden dus mooi even de tijd om de tetanus ampul te halen…wegens lightout en dus ook geen werkende koelkasten…en tetanus alleen koud gegeven mag worden…was dit bij verschillende apotheken niet te krijgen…uiteindelijk toch kunnen krijgen…Tetanus ampul graag…waar is je artsen verklaring…oh nee die heb ik niet…dan mogen we ‘m niet meegeven…maar ik ben verpleegkundig vrijwilliger in Tamale West…oh oke…5 cedi (€1.25) asjeblieft…ik wist niet dat dat zo makkelijk ging…terug bij het ziekenhuis aangekomen troffen we onze motor aan…dit keer zonder achterband…deze waren ze nog aan het maken…na de injectie door een collega gekregen te hebben weer naar huis

Thuis zat er weer een zwangere vrouw te wachten op haar bevalling…het wordt haar eerste kindje dus het duurt allemaal even wat langer(weeën begonnen om 10.10u)…maar heeft mother mooi de tijd gehad om mij les te geven over ontsluiting…eerst de theorie(zie foto’s) en daarna…tjah ook gewoon praktijk…en hoe?...Ezra kamna…ik kreeg een paar handschoenen in mijn handen gedrukt en zonder verdere uitleg wat ik nou precies moest voelen of kon verwachten…uiteindelijk heb ik dit een paar keer met tussenpozen moeten doen…en door verschil te voelen…kon ik steeds beter de theorie terugkoppelen…nog even een plaatje op google opgezocht…mother vond het prachtig dat dat allemaal kon en ik kreeg een pen en papier in mijn handen gedrukt…of ik dit even over wilde tekenen…ondertussen had mother midden in haar woonkamer, wegens verbouwingen aan de verloskunde kamer alles klaargemaakt voor de bevalling.

Na het werk zijn de meisjes ook gekomen…wachten…weeën…veel pijn…weeën gestopt…en dit herhaalde zich door en door…de aanstaande moeder bleef maar heen en weer lopen omdat de pijn niet te houden was en werd steeds zwakker…hierdoor leek ze een paar keer bijna flauw te vallen maar corrigeerde ze op tijd…nou de dames moesten eigenlijk wel om mijn reactie lachen…maar ik kan je zeggen een zwangere vrouw…die je niet kan helpen…wekt in een man toch wel een bepaald gevoel of instinct op waardoor ik onder andere elke keer haast naast haar stond als ze weer een bijna val momentje had…uiteindelijk kregen we ‘s avonds een deken en kussen in de handen gedrukt…maak het jezelf comfortabel…ik ging met de ervaring van mijn nachtdiensten maar even wat actievers te doen om direct adequaat te kunnen handelen wanneer dit nodig is…ik dacht ga nog maar even aan mijn blog werken…maar ook hier viel ik haast in slaap…nou…na een onrustige nacht…veel momentjes wakker te zijn geweest…begon al langzaam het leven in Ghana weer…’s ochtends vroeg mother me nog een keer de ontsluiting te voelen…en we kwamen tot de conclusie dat deze bevalling in de schaal gecompliceerde bevallingen ingedeeld moest worden…hebben wij weer de eerste keer dacht ik!

Uiteindelijk kreeg ik een telefoon in mijn handen gedrukt…hier jij ben verpleegkundige…het was een dokter…die mij even door de telefoon…terwijl ik nog nooit van mijn leven live een bevalling überhaupt gezien had laat staan geleid heb...hoe ik deze bevalling zou moeten laten beginnen…er werd uitgelegd dat ik het hoofdje vrij moest maken en vervolgens moeder moest aansturen te puffen…als dit niet zou lukken moesten we even een infuus prikken en water aanhangen…na een mislukte poging wilde mother dat ik de bloeddruk op mat…deze was hoger dan gewenst…aanstaande moeder was hier blijkbaar al een tijdje door te actief te zijn tijdens de zwangerschap bekend mee…maar had hier mother nooit wat oververteld…helaas hebben we moeten besluiten haar naar het ziekenhuis te sturen…haar man kwam haar ophalen om thuis eerst even wat te rusten en zouden ons laten weten wanneer ze naar het ziekenhuis gingen zodat we mee konden…helaas voor ons…maar gelukkig voor de nieuwe moeder…vertelde mother me later dat de baby geboren was…het is een jongetje geworden…hopelijk voor haar wordt hij niet zo’n lastige als tijdens zijn bevalling… ;-)

Ik hoop jullie weer snel te kunnen schrijven!