Eerste bevalling

Woensdagmiddag zijn we zoals elke werkdag na het werk gaan lunchen…hmmm de dagelijkse keuze…of het restaurant in de stad…of naar het restaurant dichter bij onze gezinnen?...oke vandaag kiezen we die laatste…en achteraf een hele slimme keuze!

We zaten lekker van ons eten te genieten toen ik werd gebeld…hmmm mijn host mother…aangezien ik altijd door de telefoon moet schreeuwen omdat ze me anders niet verstaat…dacht ik…laat ik maar even naar buiten gaan…ik citeer: “EZRA…EZRA…KAMNA!!!...FAST…BABY!...KAMNA…NOW!”...haha zoals mijn host mother dat zo mooi duidelijk maakt in haar Ghanees Engels! (Kamna betekend kom in het Dagbani)

Snel de dames geïnformeerd…snel betaald…maar wacht Dian was nog bezig met haar pizza…maakt niet uit haha…Dian…wiens hobby zoals zij dat zelf zegt eten is weet daar wel mee om te gaan! Haha…laatste stukjes pizza dubbel klappen en de taxi in en gaan…driver fast fast hea…we are nurses and there is an emergency! Haha…zo dat is ook opgelost…ik had nog wat medische handschoentjes in mijn tas zitten…die alvast onder ons uitgedeeld…eenmaal thuis…uit de auto gesprongen…snel naar binnen…where is the delivery?...want dat is namelijk ook altijd nog de vraag haha mijn moeder laat het haast elke keer op een andere plek plaatsvinden…dit keer in haar slaapkamer…toen we binnenkwamen was de moeder al aan het puffen…het hoofdje van het kindje was al gedeeltelijk zichtbaar…de moeder moest heel veel moeite doen voordat de schoudertjes en de rest van het lichaampje kwamen…poeh…gelukkig de baby is eruit…hmmm waarom beweegt ze niet?...shit…dit gaat toch niet gelijk al onze eerste ervaring gebeuren hea??...ook op mijn moeder haar gezicht zag ik een serieuze blik die ik niet eerder had gezien…ze schudde op het borstkastje…wat geen reflex opwekte…hierna gooide ze een paar keer koud water over de baby heen…THANK GOD! Dat werkte…langzaam kwam een geluidje uit het lichaam wat we op dat moment graag hoorde…een huilreflex!...bij ons allen een moment van opluchting! Ik mocht de navelstreng doorknippen…erg speciaal!...na de geboorte van de placenta is de moeder even in de woonkamer gaan rusten en hebben wij het baby’tje verder gewassen en kleertjes aangedaan! Het was even spannend geweest maar we zijn weer een bijzondere ervaring rijker!

In het weekend heb ik wat in mijn gastgezin gerelaxt en uiteraard de avonden op stap geweest!

Ook was er even een grappig momentje toen ze weer met een kip de binnenplaats op kwamen…ik dacht…ja!...kunnen ze me eindelijk eens laten zien hoe je een kip vanaf slachten tot kippenboutje bereid! Handig voor de survival skills!...en laat nou net mijn familie denken…hmmm maar even wachten totdat Ezra weg is…een blanke zou dit wel akelig vinden…haha toen ik dit merkte heb ik ze maar even uitgelegd dat ik dit juist wilde zien…volgens mij hebben ze gedacht…wat een wazige blanke haha maar goed als jij dat wilt!...Sadiq heeft het me haarfijn…helaas voor de kip met een wat bot mes…uitgelegd!

Zondag kwamen Emmy en Kim…die voor dat Emmy weer naar Nederland gaat op doorreis zijn nog voor een paar daagjes naar Tamale…mijn familie heeft in alle Ghanese gastvrijheid een gehele kamer vrijgemaakt…waar behoorlijk wat in stond...maar nog ruimte genoeg was op naast te slapen…maargoed…hartstikke lief dus!...nog even snel een matras gekocht in de stad en ‘s avonds samen met Sadiq de dames vanuit de trotto opgehaald…even snel in het donker aan iedereen voorgesteld en wegwijs gemaakt waar alles was…de dames hadden nog niet gegeten…toen dit ter spraken kwam…riep mijn moeder wat in het Ghanees naar buiten en kwamen er uiteindelijk 3 overvolle borden naar binnen met rijst, saus en een stuk vis!...waar ze het elke keer vandaan halen…geen idee…maar in Ghana zijn ze 24/7 voorbereid om gasten te ontvangen…een van de redenen waarom ik het zo’n heerlijk volk vind!

Maandag moesten de Nurses weer gewoon naar het werk maar hebben we i.v.m. de gasten niet geluncht in de stad…maar wat lekkers gekocht en we hadden het idee dit mee te nemen naar het zwembad…maar na alle 2 de zwembaden in Tamale geprobeerd te hebben was alles gesloten op maandag en hebben we maar geluncht bij de meeting spot voor het Meet Africa kantoor!

Dinsdag hadden we meer succes en hebben we na het werk heerlijk gezwommen en dit keer wel lekker geluncht aan het zwembad!

En dan zoals beloofd wat over de afdeling waar ik afgelopen 2 weken heb gewerkt…Male ward…het is een interne geneeskunde afdeling met een stukje long cardio(long en hartziekten)…een erg interessante afdeling waar het sommige momenten aardig druk kan zijn…

Ook op deze afdeling heb ik heftige dingen meegemaakt…er werd op een dinsdag een psychiatrisch patiënt binnengebracht…met dit soort patiënten zijn de “ziekenhuisverpleegkundige” in Ghana niet zo blij…omdat het “allemaal maar lastig is” en zij zijn er tenslotte voor medische patiënten…aan de andere kant noemen ze ook logische dingen waar ik het wel mee eens ben…zoals dat ze op deze afdeling geen bedden met bed-rekken hebben en verwarde patiënten zomaar uit bed zouden kunnen vallen…

Woensdag kwam ik op de afdeling…bleek de psychiatrisch patiënt aardig onrustig te zijn geweest afgelopen nacht…en zelfs de blaas katheter van de buurman eruit had getrokken…aiii…pijnlijk!

Voor de extra informatie…op woensdagen komen de eerstejaars verpleegkunde studenten een soort snuffel/meehelp dag mee lopen…sowieso zijn er al in verhouding veel verpleegkundige aanwezig voor het werk wat er te doen is…maar op woensdagen is het dus overvol…

En ja hoor…zal je net zien…een familie lid kwam ons ‘s middags in paniek bij de verpleegkundige tafel halen dat er iets mis was met de psychiatrisch patiënt…ik in mijn Nederlandse gewoonte snel naar de patiënt toe gegaan…er kwam wel direct een verpleegkundige mee…en nog eens 7 eerstejaars achter ons aan gerend…bij het bed aangekomen bleek het om een insult te gaan (je kan het vergelijken met een epileptische aanval, om het voor jullie niet te ingewikkeld te maken)…de patiënt lag dus op een bed waar hij door de schokkende bewegingen zomaar vanaf kon vallen…in Nederland leggen we dan de patiënt met het matras op de grond zodat deze zich niet zelf kan verwonden…toen ik dit voorstelde keken ze me wat raar aan…maar achja…als seleminga man (blanke man) dat zegt…dan doen we dat maar…hierna werd wel even zoals ik gewend was gehandeld…patiënt in de stabiele zijligging…bloeddruk…temperatuur…ademhaling…pols(hartslag) en bloedsuiker gemeten…hmmm…bloeddruk was goed…maar flinke koorts…veel te snelle ademhaling en de bloedsuiker aan de hoge kant…toen ging iedereen ineens weer zitten??...tjah die is van psychiatrie…kunnen wij niks mee…toen werd ik even op een of andere manier boos ofzo haha…en zei ik wil NU een dokter erbij hebben!...toen hebben ze de psychiatrisch verpleegkundige gebeld (in Ghana zijn er psychiatrisch verpleegkundige i.p.v. psychiaters als enige werkzaam in de psychiatrische sector)…toen kreeg ik te horen dat ze aan het lunchen waren en geen tijd hadden…ook niet voor spoedjes…ik had moeite om rustig te blijven…geen enkele andere dokter kon blijkbaar komen want die gingen niet over psychiatrische patiënten…ook was alleen maar zo nodige onrust medicatie voorgeschreven en kon ik qua medicatie niks op verpleegkundig initiatief geven…ik stond nog steeds bij de patiënt…hierom moesten de Ghanese collega’s wat lachen…je kan komen zitten hoor…komt wel goed!...toen begon de patiënt te gorgelen…een teken dat hij in zijn eigen slijm kan stikken…dit was voor mij de druppel…en daar waar ik normaal uit respect voor de Ghanese collega’s een beetje op de achtergrond mee help…heb ik op dit moment besloten even alles over te nemen en de rest aan te sturen…ze schrokken even dat ik alles over nam maar het was nu prima samenwerken…breng een uitzuig apparaat NU!...die was ineens spoorloos…nou dan maar op z’n Ghanees improviseren!...heb ik met een spuitje de mondholte uit gezogen en met gazen de rest verwijderd…de ongecontroleerde bewegingen waren vrij rustig dus een leerling aangesproken om het hoofd goed gekanteld te blijven houden dat het slijm er goed uit kon lopen…de andere leerlingen gazen nat laten maken en over de patiënt heen laten leggen om hem af te laten koelen…omdat hij een hoge temperatuur had! Uiteindelijk 3 kwartier later…en ja het insult was dus al 45 minuten bezig kwam eindelijk iemand van de psychiatrie…en toen kreeg ik te horen…jaa daar kunnen wij niks mee…nu is het een medisch geval…ik kon ze wat…maargoed…daar heeft de patiënt niks aan…bel snel een andere dokter…deze kwam gelukkig erg snel en was erg serieus…ik heb een snelle overdracht gegeven…even de dokter meegeholpen tijdens zijn onderzoek…wat kwam er uit…laat hem controleren op tbc en malaria…(O.o)

Dus bedenk je nog maar eens goed voordat je klaagt over de Nederlandse gezondheidszorg…haha

Maandag ben ik op surgical ward begonnen…chirurgie afdeling…ik ben benieuwd wat deze afdeling voor een nieuwe ervaringen gaat brengen!

Bye Bye!